Καλησπέρα.
Εδώ και λίγες βδομαδες ο Παναθηναικος έχει περιέλθει σε μια καινούργια φάση της νεωτερης ιστορίας του. Διανύει την εποχή Αταμαν. Ο Δημητρης Γιαννακοπουλος του έχει δώσει κυριολεκτικά τα κλειδιά του μαγαζιού κι απαντες στο πράσινο στρατόπεδο έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους για μια πολύ καλύτερη σεζόν στον Τούρκο πολυνίκη coach.
Ο Αταμαν always has his own way. Τα πράγματα γίνονται πάντα με τον δικό του τρόπο καθώς είναι απόλυτα συγκεντρωτικός, δεν αφήνει τίποτα στην τύχη , δίνει ιδιαίτερη εμφαση στις λεπτομέρειες και η φιλοσοφία του γύρω από το μπάσκετ είναι εντελως ριζοσπαστική, για όσους δεν το έχουν αντιληφθεί. Τον Νοέμβριο του 2016 βρεθηκα στην Κωνσταντινούπολη και παρακολούθησα την αναμετρηση της Γαλατα (την οποία κοουτσάρισε ο Αταμαν για 5 σεζόν, 2012-2017) με τον Ολυμπιακό. Αυτό που με εντυπωσίασε ήταν ότι η Τουρκική ομάδα , παρότι δεν διέθετε κάποιο γιγαντιαίων διαστάσεων μπατζετ, είχε στο δυναμικό της 10 ξενους!!(Diebler, Dentmon, Austin Day, Pleiss, Emir Preldzic, Deon Thompson, Blake Schlib, Micov, Russ Smith κι Alex Tyus). Παρομοια ήταν η κατάσταση και στην φετινή Εφες , η οποία χρησιμοποίησε συνολικά 12 ξενους παίκτες (Micic, Larkin, Clybern, Dunston, Zizic, Singleton,
Bryant, M’Baye, Polonara, Isaiah Taylor , Pleiss και Beaubois), χωρίς παντως να υπάρχουν περισσότεροι από 10 ταυτόχρονα στην σύνθεση της. Ούτε η Μπασκονια δεν διεθετε τόσο «πολυεθνικό» ρόστερ.
Οι γηγενείς παίκτες που θα στελεχώσουν το φετινό ρόστερ των πρασινων σίγουρα δεν θα είναι τόσο χαμηλής ποιότητας όσο οι Τούρκοι παίκτες που ο Αταμαν χρησιμοποιούσε κυριως στην BSL(Haltali, Arna , Tuncer, Gazi, Ilyasoglou και Dogus Balbay έπρεπε φυσιολογικα να πληρώνουν από την τσέπη τους για να απολαμβάνουν του προνομίου έστω και να προπονούνται με τους Micic, Larkin, Clybern κλπ). Αίσθηση μου , που αγγίζει τα όρια της βεβαιότητας , είναι πως ο Παναθηναικος θα εντάξει στο δυναμικό του κι έναν , τουλάχιστον, ακόμη Έλληνα εν ενεργεια διεθνή πέρα από αυτους που ήδη υπάρχουν στο ρόστερ του (και δεν αναφέρομαι στον Μητογλου). Κάτι τέτοιο καθίσταται αναγκαίο από την πιθανή αποχώρηση του Παπαγιαννη , είτε για άλλες κοντινές (Κωνσταντινούπολη όπου εδρεύει η Φενερ και λειτουργεί ως συγκοινωνούν δοχείο ο κοινός μάνατζερ του Ιτούδη και του διεθνή Σέντερ, ο Νίκος Σπανος) είτε για μακρινές πολιτείες (NBA , που αποτελεί περισσότερο ευσεβή πόθο του Γιώργου και λιγότερο υλοποιήσιμη πιθανότητα). Αλλωστε η συνυπαρξη δυο Σέντερ-δεινοσαύρων (Μιλουντινοβ και Fall) στο ερυθρόλευκο στρατόπεδο απαιτεί , πέρα από την πιθανότατη απόκτηση του Lessort, και την προσθήκη στο ρόστερ των πρασινων ενός ακόμη oversized Σεντερ, με μυικό όγκο ,υψηλο βαθμο ικανότητας στην άμυνα στο low post και, ιδανικά, δυνατότητα να αγωνισθει κι ως Stretch 5. Δηλαδη ενός ψηλού με αγωνιστικά χαρακτηριστικά παραπλήσια με εκείνα των Sanli και Pleiss , οι οποίοι πλαισίωσαν τον Dunston στα χρόνια της θητείας του Αταμαν στο τιμόνι της Εφες.
Ο ξένος αυτος Σέντερ έχει βολιδοσκοπηθει από την πλευρά των πρασινων , αλλά το όνομα του δεν έχει ακόμη διαρρεύσει. Με 2 ξενους Σέντερ και 2-3 ακόμη αλλοδαπους Γκαρντ που θα πλαισιώσουν τους Βιλντοζα-Μωραΐτη στην περιφέρεια του Παναθηναϊκού , καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ο αριθμός των μη Ελλήνων παικτών που θα βρίσκονται στο ρόστερ του τριφυλλιού τον προσεχή Σεπτέμβριο θα είναι τουλάχιστον 8. Ισως στην διάρκεια της σεζόν χρησιμοποιηθουν ακόμη και 9, έστω κι όχι ταυτοχρονως όλοι μαζί. Κι αυτό γιατί θα χρειασθούν προσθήκες και στην γραμμή των Φοργουορντ , κυριως με 2-way παίκτες , που θα έχουν 3 & D χαρακτηριστικά κι ικανότητα ως cutters . Αν βρούμε σε κάποιον στοιχηματικο φορέα το:Πόσοι Ξένοι θα υπάρχουν στο ρόστερ του Παναθηναϊκού τον Σεπτέμβριο, ποντάρουμε το:8+ και με τα δυο χέρια.
ΥΓ1. Ο Μητογλου, στον οποιον αναφέρθηκα παραπάνω , προπονείται στις εγκαταστάσεις της ομαδας στην οποία θα υπογράψει αφότου ανακοινωθεί η απόφαση της έφεσης που έχει υποβάλλει για την τιμωρία που του έχει επιβληθει και βρίσκεται σε καλη αγωνιστική κατάσταση. Με τον πατέρα του να έχει διατελέσει πρόεδρος του συνδέσμου των βετεράνων ποδοσφαιριστών του ΠΑΟΚ-ισως διατηρεί την θέση αυτή ακόμη και σήμερα- εύλογα εικάζει κάποιος ότι δεν θα ενσωματωθεί στο ρόστερ του Ολυμπιακού για τη νέα σεζόν.
ΥΓ2. Καλοκαίρι του 2001 περνάω από την καφετέρια ενός φίλου μου στην Βουλιαγμένη. Κάθεται μαζί με έναν ξανθομάλλη κύριο και μόλις με βλέπει με προκαλεί: «Μην μου πεις πως δεν τον αναγνώρισες;»
Στρέφονται στον κύριο κι απαντω:-Το να αναφέρω το όνομα σου είναι εύκολο. Αριθμολαγνος γαρ, θα πω το δύσκολο. 2/3/1958 η ημερομηνία γέννησης σου, είχες 5 συμμετοχές στην Εθνική Ανδρών κι όταν έφυγες από τον Παναθηναϊκό υπέγραψες στον Διαγορα.
Συγκινημένος πραγματικά ο άνθρωπος, σηκώνεται και με φιλα στα 2 μάγουλα. Κλασικός Γιάννης Δοντάς. Υπέρ του δεοντος συναισθηματικός κι ευσυγκίνητος. Ο άνθρωπος που καθόταν δίπλα στον φίλο μου ήταν ο Γιάννης Δοντας, ο πρώην διεθνης αμυντικος του Παναθηναϊκού που «έφυγε» πρόωρα προχθές, στα 65 του.
-Όπως το πας θα μου φιλήσεις και το χέρι λες κι είμαι αρχιμανδρίτης Γιαννάκη , του λέω. Απλά και μόνο επειδή θυμήθηκα κάποια νούμερα που έχουν να κάνουν με την ζωή και την καριέρα σου. Εμένα αυτό που μου προξένησε μεγάλη εντύπωση είναι ότι στον επαναληπτικό ημιτελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών απέναντι στην Λίβερπουλ το 1985 (βρισκόμουν στο ΟΑΚΑ) όπου ο Παναθηναικος ηττήθηκε με 0-1(σκόρερ ο κοκκινομάλλης Sammy Lee) , σε κυνήγησε ο Νταλγκλίς μέχρι τα αποδυτήρια για να ανταλλάξετε φανέλες. Ο μυθικός «King Kenny» των Liverpool fans έπαιξε για 20 χρόνια σε Σέλτικ και Λίβερπουλ και δεν τον θυμάμαι ΠΟΤΕ να έχει πάει πρωτος να ανταλλάξει φανέλα με αντίπαλο. «Κυνήγησε» εσένα ενώ δεν έχει κυνηγήσει ούτε τον Μπαρεζι (αρχηγός εκείνα τα χρόνια της Μίλαν και της Εθνικής Ιταλίας).
Απαντά ο Γιάννης:-Ο μεγαλύτερος τιτλος τιμής για μένα φιλε μου δεν είναι ότι μπορώ να κοιτώ στα μάτια τον πρόεδρο της κάθε ομαδας που αγωνίστηκα. Είναι ότι ο μεγαλος Νταλγκλίς δίνοντας μου την φανέλα του σε εκείνο το ματς του ΟΑΚΑ μου ειπε πως ήμουν μακράν ο πιο καθαρός αμυντικός που αντιμετώπισε ποτε.
Καλο Παράδεισο φιλε.
Από Πτολεμαιο
